Ağlamak güzeldir

Hangi takımı tutarsanız tutun, dün akşam 19:00’da ekran karşısına geçtiğinde, Şükrü Saraçoğlu tribünlerine tebessüm etmeyen yoktur. Özellikle de milletçe gergin günler geçirdiğimiz şu günlerde, Hababam Sınıfı oyuncularını tribüne davet etme fikri kimden çıktıysa çok yaşasın.

Fenerbahçe, hocalarının da doğrultusunda her maça final maçı diye çıkıyor, meyvesini de alıyor. Takım her ne kadar ilk yarıya etkili başlamamış gibi gözükse de, bunda Hikmet Hoca’nın takımının etkisi büyük. Özellikle Hoca’nın hızlı oyuncuları ile kanatlara aldığı önlem sayesinde sarı lacivertli ekip bu bölgelerde sıkıntı yaşadı. İlk yarıyı yeterli alan bulamadığı için pek iyi kapamayan Caner, ikinci yarıda skor avantajına yaptığı katkı ile alkışı haketti.

Hiç şüphesiz Caner kariyerinin en iyi sezonunu yaşıyor. Sezon sonunda yurt dışına gitmeyi istiyor oluşu kendi için iyi, Fenerbahçe için kötü haber. Ersun Hoca ve ekibinin Caner’in alternatifi olabilecek oyuncu arayışlarına girmiş olduğunu tahmin ediyorum. Tecrübeli oyuncu Kuyt ise sade ama etkili paslarıyla takımın en iyisiydi. “Uçan Hollandalı” bu sezon oynadığı tüm maçlarda skora katkısı olacak bir oyun ortaya koyuyor, insiyatif alıyor. Attığı harika gol ile hem takımını motive etti, hem de rakip takımın dengesini bozdu. Ligin zirvesindeki takımla, son sıralardaki, kümede kalma mücadelesi veren takım arasında böylesine tempolu bir maç geçiyorsa, maçın kazananı kadar, maç boyunca oyun disiplininden kopmayan ve oyuna ortak olan Kayseri Erciyesspor’u da kutlamak lazım.

Fenerbahçe takım olarak gol pozisyonunlarında üretici ama son vuruşlarda sıkıntı yaşamaya devam ediyor. Attığından çok daha fazlasını kaçırıyor. En büyük sebeplerden biri Emenike’nin bir türlü değişmeyen bencilliği ve Sow’un bire bir kaldığı pozisyonlardaki şanssızlığı. Sow 77 gündür gol atamıyor. Aklıma 2005 yılında Hakan Şükür’ün 141 günlük gol orucu geldi. Her golcü zaman zaman böyle şanssız dönemler geçirir. Futbolcuların fiziksel gücü kadar duygusal gücü de performanslarında etkili. Dün akşam gözyaşlarını tutamayan Sow’a taraftardan, rakip takım arkadaşlarına kadar herkesten destek vardı. İnsan o sahneyi görünce mırıldanmadan geçemiyor:

“Ağlamak güzeldir

Süzülürken yaşlar gözünden

Sakın utanma…”