Genç yaşına rağmen siyah beyazlı ekipte altı
farklı hoca ile çalışıp her birinden izler taşıyan, konuştukça sergilediği
olgun tavır ve dolu dolu kültürüyle insanı şaşırtan farklı bir adam, Atınç
Nukan. Konfüçyus der ki; “Olgun insan
güzel söz söyleyen değil, söylediğini yapan ve yapabileceğini söyleyen insandır.”
Atınç da kısa sürede söylediği bir çok hedefini gerçekleştirdi, bakın şimdi
sırada neler var...
Futbolcu olmaya nasıl karar verdin?
Aslında öyle bir karar vermedim. Annem
anlatıyor ben tam hatırlayamıyorum. Sabah uyanır uyanmaz topu elime alıp, her
yere yanımda taşıyormuşum. Yaşım biraz daha büyüyünce hatırlıyorum, akşama
kadar sokakta top oynuyordum. Futbola aşıktım anlayacağın o yüzden böyle karar
vererek olmadı. Ama bir kulüpte lisanslı oynamaya başladığım zaman 8
yaşımdaydım. Babam beni Küçükçekmecespor’a götürmüştü.
Ailede başka sporcu var mı?
13 yaşında bir kardeşim var. O da benim
gibi uzun boylu, okulda basketbol oynuyor. Babam da eski futbolcu. 2. Liglerde
profesyonel oynamış, onun dışında henüz yok.
Sana kimse “Oğlum boyun uzun, sen basketçi ol” demedi mi?
Demedi çünkü Allah vergisi derler ya hani,
işte öyle bir eğilimim vardı futbola. O yüzden herkes daha ben çocukken benim
futbolcu olacağımı tahmin ediyormuş.
Atınç’ın anlamı ne?
Atik, atılgan demek. Babamın aynı isimde
bir arkadaşı varmış. Annemle tanıştıkları zaman annem ismini çok beğenmiş, öyle
karar vermişler.
Beşiktaş’la A takıma Mustafa Denizli döneminde çıktın. O zamana kadar ki en
büyük hayalin bu muydu?
Tabi. Hatta ondan bir kaç ay önce biz
Mecidiyeköy’den Fulya’ya antrenmanlara gitmek için yürüyorduk. Giderken o
yokuşta hep düşünüyordum, “Acaba ben de bir gün Beşiktaş’ta oynayacak mıyım?”
diye. Çünkü bir sene öncesine kadar top topluyorduk. Sonra Fenerbahçe ile
oynadığımız bir A2 maçı sonrasında Mustafa Hoca beni çağırdı. Profesyonel
sözleşme imzaladık, hemen peşinden de kadroya girdim. Benim kariyerimde Mustafa
Hoca’nın yeri çok önemlidir.
Mustafa Hoca seni şimdi arasa ve “Atınç sana ihtiyacım var Galatasaray’a
gel” dese...
Bilmiyorum, bir şey söylemem ama şu an
hedeflerim içinde yakın zamanda Türkiye’ye dönmek yok.
Beşiktaş’ta çıktığın o ilk maç öncesi Mustafa Hoca sana özeli bir şey
söyledi mi?
“A2’de nasıl oynuyorsan burada da öyle
oyna, kimse sana karışmayacak, çık istediğin futbolu oyna, ben sana
güveniyorum.” dedi. O maçtan önce de ilk A takımla antrenmanlara çıkmaya
başladığımda, beni odasına çağırıp özel bir görüşme yaptı. Benden neler
beklediğini anlattı. Bir gün büyük bir futbolcu olsam da her zaman alçakgönüllü
olmayı, büyüdükçe küçülmenin önemini anlattı. Bu da bence Türk futbolunda
önemli bir problem. Çünkü genç yaşta parlayan futbolcular gerek çevrenin gerek
medyanın etkisiyle bir anda göklere çıkarılıp, bir anda yerlere vurulabiliyor.
Bunu o yaşta bir gencin içinde iyi idare edip dengeleyebilmesi çok önemli.
Sana bu anlamda düzenli destek olan profesyonel birileri oldu mu?
Hayır, sadece ailem. Beni bu konuda çok
iyi eğittiler. Geçen sene oynamaya başladığım dönemlerde Biliç bana “Röportaj
yapmanı istemiyorum,” demişti. Türk medyasını tanımıştı ve bir anda havaya
kapılmamamı isteyip böyle bir yasak koymuştu.
İnönü’ye ilk çıktığın maç. O tünelden sahaya çıkmak için yürürken neler
hissettin?
Kadroya ilk girdiğim maç Sivasspor maçı.
Maç başladı, ben daha yedek kulübesinde otururken ayaklarım titriyordu. Bunu
mecazi anlamda söylemiyorum gerçekten titriyordu. O maç oynamadım. Bir daha ki
Manisaspor maçında, Rıdvan Şimşek’in maalesef ayağı kırıldı. Onun için üzücü bu
an, benim oyuna girmeme vesile oldu. 42. dakikada oyuna girmiştim ve devre
bitene kadar içimden dua okumuştum. 16 yaşımdaydım. Devre arasında hem hoca hem
de abilerim beni çok rahatlattılar, maçı da kazanmıştık. Hayatımın en mutlu
anıdır benim için.
Beşiktaş taraftarının maç sırasında futbolcular üzerinde ciddi bir baskısı
oluyor mu?
Bütün taraftarların var. Beşiktaş
taraftarı biraz daha coşkulu. Ben hiç bir zaman olumsuz anlamda bir baskı
hissetmedim. Bana hep destek oldular ve onlardan hep kuvvet aldım. Atmosfer futbolun
en önemli etmeni. Dolu tribünlere oynanan maç futbolun kalitesini artırıyor ve
futbolcuyu ekstra motive ediyor. Ben rakip sahada da tribünlerin dolu olmasını
ve bizim üzerimizde kurmak istedikleri negatif baskıyı da seviyorum. O da
futbolun bir parçası ve sizi oyunun içinde daha zinde tutuyor.
Sen takım çalışmaları dışında da izin ya da tatil günlerinde de çalışan
bireysel antrenman yapan bir futbolcusun. Bunun faydasını anlatsana?
Özellikle kadro dışı kaldığımda, maç
eksiğimi kapatmak için ekstra çalışmak zorundaydım. Bir futbolcu için düzenli
maç oynamak çok önemli. Ama bunu sadece kadro dışı diye de sınırlandırmamak
lazım. Bireysel çalışma bir futbolcu için olmazsa olmaz. Sadece yeteneğinize
güvenip, başarılı olamazsınız. Bugün dünyanın en iyi futbolcusu Cristiano
Ronaldo, sürekli ekstra antrenmanlar yapıyor. Çünkü takım antrenmanıyla günü
geçirirsin ama ekstra yaptığın her idman seni daha ileri taşır. Biri benden
daha çok tesiste kaldığında ben kendimi iyi hissetmiyorum, daha çok çalışmam
lazım diye düşünüyorum.
SAMET AYBABA DÖNEMİNDE
TESİSLERE ALINMADIM
Beşiktaş’ta Mustafa Denizli döneminden sonra forma şansı pek bulamadın.
Neler oldu o dönem?
Mustafa Hoca’dan sonra Bernd Schuster ve
ardından Tayfur Hoca geldi. İkisiyle de iyi bir ilişkimiz vardı. Sonra Samet
Aybaba geldi. Onunla uyuşamadık. Bugün hala sebebini bilmediğim bir nedenden
ötürü kadro dışı bıraktı. 17-18 yaşında, Beşiktaş’ın alt yapısından gelmiş bir
gencin, hiç bir saygısızlık yapmamış olmasına rağmen kadro dışı bırakılması çok
üzücü. Hak etmediğim davranışlara maruz kaldım. Tesislere alınmadım. O dönem
benimle birlikte bir kaç futbolcu daha kadro dışı bırakılmıştı. Bize ayrı bir
antrenman programı verdiler ama o antrenmanı tesislerde ayrı bir sahada dahi
yapmamıza müsaade etmediler. Bir süre sonra bu kararı bozup geri aldılar. Benim
için zor bir dönemdi. Ama çalışmaya hep devam ettim ve sadece birinin benim
futbol hayatımı bitirmesine izin vermedim. İyi ki de böyle yapmışım.
Ben seni tanıdıkça şunu fark ediyorum, mental olarak da oldukça güçlüsün.
Nedir bunun sırrı?
Benim en büyük destekçim ailem ve onlardan
aldığım eğitim. Kendime olan güvenim de yüksek. İstediğin kadar kuvvetli ol,
mental olarak kuvvetli olmazsan başarılı olamıyorsun. Ben de bunun farkındayım.
Belki biraz karakterimin de etkisi var, soğukkanlıyım genelde. Baskıyı bir
şekilde kaldırabiliyorum, panik yapmıyorum. Eğer bunları yapamıyor olsaydım da
kesinlikle profesyonel anlamda bir destek alırdım çünkü bir sporcu için bu çok
önemli bir konu.
Sporting Lizbon’a neden hayır dedin?
Kadro dışı kaldığım o dönemde Beşiktaş’ta
kendimi ispatlayamamıştım. Çok az sayıda maça çıkmıştım. 11 yaşında geldiğim
kulüpten oynamadan ayrılmak istemedim. Beşiktaş’ta oynayıp kendimi kabul
ettirdikten sonra yurtdışına gitmeyi tercih ettim. Sonrasında da Redbull
Leipzig’den bir teklif geldi. Hem kulübün menfaatleri için hem de benim için
oldukça iyi bir teklifti, kabul ettim.
Carvalhal senin için “Çok büyük bir oyuncu olacak,” demişti. Onunla aranız
nasıldı?
Onunla da çok güzel bir ilişkimiz vardı. O
dönem şanssızlığım kadro çok kalabalıktı. Ama her antrenmandan sonra onunla
ikimiz özel bir çalışma yapardık. Hava
toplarına çalışırdık, taktik olarak çok eğitmiştir beni. O zaman henüz 18
yaşındayım, ve topu nerede karşılayacağımdan tut, nerede müdahale edeceğime
kadar bir çok konuda çalışırdık.
Beşiktaş taraftarı desem sana...
Onların yeri bende çok ayrı. İnanılmazlar.
İlk Beşiktaş altyapısında oynamaya başladığımda bizi İnönü’ye maç izlemeye
götürmüşlerdi. Sanırım 10 yaşındaydım ve İnönü’ye ilk gidişimdi. Hayran
kalmıştım. Hala Almanya’da bizim maçlara Beşiktaş formalı taraftarlar geliyor,
beni destekliyorlar. Anlatılamaz bir duygu. Sağ olsunlar. Ben de onların yeri
hep özel.
Almanya’ya gittin. İlk gece yalnız kaldığında ne hissettin?
Heyecanlıydım. Bir karar vermiştim ve
bunun arkasında durmak zorundaydım. Yeni takım, yeni arkadaşlar. Nasıl olacak
acaba merakı vardı. Ama beni o kadar iyi karşıladılar ki, çok kısa bir
adaptasyon süresi yaşadım.
En büyük korkun ne?
Ailemi kaybetmek
Biliç ile de çalıştın. O da senin gibi defans oyuncusuydu. Bu anlamda sana
söylediği özel şeyler oldu mu?
Biliç bana çok şey katmıştır. Benimle çok
özel ilgilenirdi. Bana daima “Başkana nasıl davranıyorsan malzemeciye de öyle
davran,” derdi. Her zaman mütevazi olmamız gerektiğini söyleyen bir hocaydı.
Benim için çok özel biridir.
Sence eksik yanların ne?
Taktik olarak daha çok gelişmek
zorundayım. Bir defans oyuncusu için en önemli şey duracağı yeri bilmek. Bunun
için de özel çalışmalar yapıyorum, her geçen gün daha iyi olacağıma inanıyorum.
En kuvvetli bulduğun yanın ne?
Hava toplarım ve bu fiziğime rağmen topu
oyuna sokabilmem.
Boyunun dezavantajını yaşıyor musun?
Şu ana kadar yaşamadım. Ama eğer
çalışmazsan fizik dezavantaja dönüşebilir. Ben sürekli çabukluk çalışıyorum. İp
atlıyorum ya da ekstra sprint antrenmanları yapıyorum.
DEMBA BA ARAYIP “GİT” DEDİ
Şu an Şenol Güneş ile çalışmadığın için pişman mısın?
Hayır değilim. Şu ana kadar çok önemli
hocalarla çalıştım hepsinden bir şeyler öğrendim. Şu an çalıştığım hoca da
Almanya’nın önemli isimlerinden biri, Ralf Rangnick. Alman futboluna sistem
olarak katkısı ve yetiştirdiği isimler çok fazla. Redbull Leipzig’den teklif
aldıktan sonra beni ilk Demba Ba aradı. “Sakın gitmemezlik yapma, bu hoca seni
çok daha yerlere taşır, muhteşem bir adam, mutlaka teklifi kabul et,” dedi.
Zaten hoca da İstanbul’a geldiğinde bana getirdiği oyuncuların bir listesini
verdi. Oyuncuların isimleri, fiyatları ve gidiş fiyatları. Hepsi 10 katına
katlamış fiyatlarını. Demba Ba dışında mesela Luiz Gustavo, Per Mertesacker
sadece bazıları.
Hayran olduğun bir futbolcu var mı?
Paolo Maldini. Hep üst düzey seviyede
oynadı.
Almanya’ya gitmeye karar verirken kimlerden fikir aldın?
Önce menajerim Ahmet Bulut’la konuştum. Sonra
ailem ve Beşiktaş’tan takım arkadaşlarım. Mesela Olcay abi, Cenk ve Tolga ile
çok konuştuk.
Redbull Leipzig nasıl bir takım?
Geleceği çok parlak olan bir takım. Şu
anda da ligdeki durumumuz çok iyi. Hocanın bana ilk gün anlattığı takım
hedeflerinin hepsini gerçekleştiriyoruz. Böyle devam edersek de seneye
Bundesliga’da, ondan sonra da Avrupa’da mücadeleye devam ederiz diye düşünüyorum.
Sence Bundesliga’da başarılı olabilecek bir takım mı?
Tabi. O imkanlar var. sahip olduğumuz
tesisler çoğu Bundesliga takımlarında bile yok. Avrupa’nın en iyi tesislerinden
birinde çalışıyoruz. Futbolcu kalitemiz, hocamız her şey çok üst düzeyde.
Gittiğinden beri Almanca öğreniyorsun, bu kimin fikriydi?
İngilizcem zaten iyiydi ama Almanca da
öğrenmek istiyordum, şehre ve takıma alışmak için. Hoca da zaten tüm yabancı
oyuncuların Almanca öğrenmesi için talimat verdi.
Orada neleri farklı yapıyorlar?
İlk olarak antrenman sistemleri. Mesela
ben ilk gittiğimde inanılmaz zorlandım, hiç alışık olmadığım bir tempoydu. Oyun
teknik ve taktiği de çok farklı. Ama alışınca her şey çok kolay. Şu anda
kendimi hiç olmadığı kadar iyi hissediyorum. Milli takıma seçilmemde eminim
bunun da etkisi olmuştur.
Hiç dönmeyi düşündüğün anlar oldu mu?
Hayır ama sakatlandığım dönem zor geçti.
Oynayamamak, kenardan izlemek genç bir futbolcu için çok zor.
ALMAN FUTBOLUNUN BAŞARISININ
SIRRI...
Almanya ile Türkiye arasında nasıl alt yapı farklılıkları var?
Çok büyük fark var. Ben kendi Fulya’daki
altyapı dönemlerimi hatırlıyorum da, konteynerde soyunup giyinirdik. Bir sahada
dört takım antrenman yapardık. Bir çocuğun altyapıdan gelip A takıma çıkıp
oynaması mucize. Biz de Necip ile şanslıydık. Ama mesela Almanya’da biz alt
yapı ile aynı tesisi kullanıyoruz. İmkanları bizimle eşit. Yetenek olarak iki
ülke arasında büyük bir fark yok ama sistem ve düzen olarak çok büyük fark var.
U15’ten U23’e kadar her takım her maçtan önce hocalarıyla beraber video analiz
yapıyorlar. Ben Beşiktaş’ta A takıma çıkana kadar böyle bir şey görmemiştim.
Bazen izliyorum idmanlarını 13-14 yaşında çocuklara öğrettikleri teknik-taktiği
biz ancak A takımda öğrenmiştik. Alman futbolunun başarısının asıl sırrı bu
bence.
Peki futbolcuların zihniyetini nasıl karşılaştırırsın?
Biz daha duygusalız. Bu klişe diyeceksiniz
belki ama ben bizzat yaşayıp gördüğüm için farkı daha iyi anlıyorum. Mesela bir
galibiyet ya da mağlubiyetten sonra bizler futbolcu, taraftar, medya olarak en
yükseğe çıkıp en aşağı inebiliyoruz. Ama Almanya’da insanlar duygularıyla
yaşamıyorlar. Seviniyorlar ama coşmuyorlar. Yenildiğimiz bir maçtan sonra ben
şehirde bir taraftardan “Yazık oldu,” diye bir şey duydum, şaşırdım.
İstanbul’da yenildiğin zaman sokağa bile çıkamıyorsun.
Peki taraftarların ilgisi nasıl?
İnanılmaz ilgililer. Stadlar hep dolu.
Ortalama 35 bin kişiye oynuyoruz.
Ahmet Bulut’un hayatındaki yeri ne?
Ahmet Abi ile bir yola çıktık ve ben ona
çok güveniyorum. Her şeyimi ona bıraktım, o da sağ olsun bana hep destek oldu.
Bundan sonraki durak neresi?
Öncelikli hedefim Bundesliga’ya çıkmak ve
EURO 2016’da milli takımda olabilmek. Bunun dışında Premier Ligi çok
beğeniyorum ve maçları çok yakından takip ediyorum. Belki bir gün orada
oynarım.
Milli takıma gittiğinde Arda’dan her hangi bir nasihat aldın mı?
Zaten transferim döneminde aramıştı beni.
O da gitmem gerektiğini yurt dışında oynamanın çok farklı olduğunu söylemişti.
Arda abi şu an hepimiz için rol modeli. Bizimle milli takım kampında hep kendi
tecrübelerini paylaştı. Oyun içerisinde nasıl pas atacağımıza kadar bir çok
konuda konuştuk. Mesela ben oyunda ona bir pas attım, bana çok kızdı. Niye
buraya atıyorsun, önüme at ki sırayı eksiltelim diye. Ondan bu tip nasihatler
almak çok önemli çünkü dünyanın en iyi oyuncularıyla oynuyor.
Euro 2016 için bireysel olarak yaptığın ekstra bir şey var mı?
Sürekli çalışıyorum. Orada olabilmek fikri
beni daha da motive ediyor. Milli takım çok özel bir şey, o formayı giymek
anlatılmaz bir duygu. A takıma çıktığımdan beri verdiğim bütün röportajlarda
hep en büyük hedefimin milli takım olduğunu söylemiştim. Daha yolun başındayım,
kariyerimin sonuna kadar o formayı giymek istiyorum.
Sana Fatih Terim desem...
Fatih Hoca sağ olsun Almanya’ya kadar
geldi, maçımızı izledi, bana güvendi. Onun bu güvenini boşa çıkarmamak en büyük
önceliğim. Bir Hoca olarak onunla ilgili biz futbolcuların bir şey demesine
gerek yok çünkü yaşadığı ve yaşattığı başarılar zaten ortada. Onunla çalışmak
benim gibi genç oyuncular için büyük gurur. Aynı sahada antrenman yapmış olmak
bile çok büyük bir zevkti benim için. Ne desem inan az, çok farklı bir insan.
Atınç’tan Beslenme ve Fitness Tüyoları
Antrenmandan önce karbonhidrat, sonrasında
ise protein ağırlıklı beslenmeye çalışıyorum. Zaten tesisimizde özel bir aşçı
var. Mesela akşam idmanlarından sonra kesinlikle makarna, pilav çıkmıyor.
Sadece haşlanmış patates, et ya da balık çıkıyor. Asitli içecekler hiç
içmiyorum. Ara sıra BCAA kullanıyorum. Dayanamadığım tek şey ise Türk
kahvaltısı, çok seviyorum. Futbol antrenmanlarını bir çeşit kardiyo gibi
düşünebiliriz. Eğer sıkı çalışır, doğru beslenirseniz, belki hemen değil, ama
sonunda six-pack’e sahip olabilirsiniz.
Atınç’tan savunma taktikleri
· Orta yapılacağı zaman top kendi kendine
gol olmaz, oyuncu atar golü. O yüzden doğru paylaşımla beraber rakip oyuncuyla
birebir oynamak zorundasın. Topa sen vurmasan bile ona vurdurmazsan gol olmaz.
· Kaleye şut atılmasını engellemek için
araya kendini siper etmek zorundasın. Üstüne çıkıp açıyı daraltmaya
çalışabilirsin. Eğer şut tam karşıdansa şutun geçebileceği yerleri kapatmaya
çalışırsın. Eğer pozisyonun kötüyse o zaman ayağını uzatarak engellemeye
çalışırsın.
· Hava topuna çıkarken rakip santrforla çok
yakın temas içindeysen seni bozabilir. Bu yüzden ondan yaklaşık bir kol
mesafesi uzakta kalıp hızını alarak yükselmek büyük avantaj sağlar.
İleride çok başarılı olacağını düşünüyorum, ligde de yükseldiler, burda performansı da var; Atınç Nukan kesinlikle gitmekle iyi yaptı
YanıtlaSil